Macarons

Aangezien een blog ervoor zorgt dat je wel eens wat specialere recepten probeert (of dingen die je eerder niet durfde, waarom onnozele risico's nemen?), vond ik dat ik maar eens macarons moest maken. En ook: macarons zijn überduur én superlekker, dus alle remmen los! Hou je ook klaar voor een overkill-hoeveelheid aan foto's. Sorry, ik kon het écht niet laten...

Eerst: Voor je macarons gaat maken, zoek dit recept op een paar dagen op voorhand. En niet de ochtend zelf. Zodat je dan vervolgens niet de ochtend zelf in elk mogelijk recept leest: scheidt de dooiers en het eiwit drie dagen van te voren, dat werkt beter. Meh. 

Ook: Dingen een dag op voorhand mengen, alweer niet aan gedacht... 

Voor dit kreeg ik ook hulp, van een immer enthousiaste Kathleen :)

Maar dus, benieuwd of het is gelukt, met maar een paar uur de tijd? Hier komt-ie...

                                 

The prettiness!

Ziet er veelbelovend uit...

Kathleen excuseert zich voor de afgebladderde nagellak. Bij deze.

Voor +/- 25 macarons

Duur: 2 uur, afhankelijk van de plaats in je oven

Bron: Hier en een Libelle receptje uit mijn plakboek.

Ingrediënten:

3 eieren

25 gram poedersuiker

125 gr amandelpoeder

225 gr poedersuiker (apart van het andere dus)

1 vanillepeul

eventueel: voedingskleurstof

Ingrediënten voor de vulling naar keuze:

gewoon: 100 gr boter - 50 gr poedersuiker

chocolade: 50 gr chocolade - 50 gr room

Zet alle ingrediënten klaar en meet alles op voorhand af.

Vervarm de oven voor op 160 graden.

Scheidt de eieren 3 dagen op voorhand, en zet het eiwit in een afgesloten potje in de koelkast. De dooiers zijn bij mij voorlopig collateral damage, ik zoek nog wel een doel... Eén dag op voorhand zeef je de poedersuiker en het amandelpoeder in een kom, zodat het lekker luchtig wordt. Hierbij voeg je dan ook schraapsel uit de vanillepeul aan toe. Dek af en laat een nacht staan (dit doen we zodat de poeders op hetzelfde vochtpeil komen).

Op de dag zelf klop je de eiwitten SUPERstijf, ergens tussendoor voeg je de poedersuiker er aan toe; Je gaat zien dat het dan precies echt ijspiekjes worden. Hieraan voeg je dan beetje bij beetje het amandel/suikerpoeder toe. Dit doe je best voorzichtig met een spatel, maar inzakken doet de boel sowieso na een tijdje roeren, probeer toch die luchtigheid te bewaren.

Dit mengsel kan je eventueel kleuren, door voedingskleurstof toe te voegen, of gezeefd (!) cacaopoeder. Als je het cacaopoeder niet zeeft, zijn je macarons niet meer zo mooi glad (trust me, I know). 

Het amandelmengsel doe je vervolgens in een spuitzak, maak er mooie rondjes mee (dus een spuitzak met een rond mondje, geen karteltjes!) op je bakplaat. Ik heb ondervonden dat zo een onnozel macaron-matje wel degelijk ferm helpt voor de vorm, dus toch maar gebruiken. Vind je gelijke rondjes geen must, gebruik dan gerust gewoon bakpapier of een gewoon siliconenmatje.

De macaronbolletjes nog niet in de oven steken, maar nog even laten "drogen". Ik had maar geduld voor 10 minuten, als je kan, wacht gerust nog wat langer. Steek je ovenplaat/ rooster vervolgens in de oven. Steek tussen de deur van je oven een houten lepel, zodat de vochtigheid steeds weg kan. Na 12 minuten waren ze bij mij ideaal, maar stem zelf gerust wat af op je eigen oven... 

Haal de macarons uit de oven. Hef voorzichtig je bakpapier/bakmatje van de ovenplaat of rooster, en leg op een nat oppervlak. Op die manier komen de macarons beter los door de plotse koude van de ondergrond. Zorg er wel voor dat er geen water aan de macarons zelf komt. Na een vijftal minuutjes kan je ze beginnen losmaken. Die op mijn speciaal matje kon je gewoon opheffen, maar die op mijn bakpapier heb ik met een groot met los "gesneden", want ze plakten toch nog wat. Een oplossing dus als je ze ook niet lang genoeg hebt gebakken.

Terwijl de macarons in de oven zitten maak je een creme au beurre en/of een ganache, om de ze mee op te vullen. Behoorlijk simpel: twee delen bakboter, één deel poedersuiker (bij mij was 100 boter en 50 gr suiker voldoende) De boter zacht laten worden (uw chauffage is i-de-aal) en alles samenmetselen tot een papje. 

Voor de ganache is het even makkelijk: evenveel room als chocolade ( bijvoorbeeld 50 gr room en 50 gr chocolade) nemen, de room wat laten inkoken in een pannetje, en vervolgens de chocolade erin laten smelten. Eens je een mooie mengeling krijgt, van het vuur nemen, en in een afgedekt (ander krijg je een velletje, juk, velletjes!) potje zeker een uurtje in de frigo steken. Dit kan je dus ook vooraf aan al de rest doen. 

Na een tijdje worden de macaronhelftjes goed hard, en kan je ze met een fijn spuitmondje gaan vullen, en sandwichen. Let er een beetje op dat je telkens 2 even grote helften bijeen zoekt, anders ziet het er wat stom uit.

Eigenlijk moet je alles nog wat laten samenwerken in de frigo in een afgesloten potje, maar wie kan daar nu afblijven? Hier hebben ze het niet lang getrokken... :)

Besluit: ondanks het feit dat ik niet volgens de regeltjes alles mooi op voorhand deed, waren ze echt wel lekker, en mooi... Dus, ga er gewoon eens voor! En neem er dan ook 100 foto's van, want ze zijn zo mooi... en voor je het weet zijn ze op!