Rijsttaartjes

We stoppen nog niet met zoetigheid voorlopig... rijsttaartjes! Ik heb getwijfeld tussen mijn boerinnenbondkookboek uit '74 of het recept van Jeroen Meus. Het is het meer recente geworden, en ik was er eerlijk gezegd toch niet gerust op, want dit was dus een primeur voor mij. Ik heb wel de volgorde van bereiden wat aangepast, want Meusje denkt dat rijst niet snel aanbrandt. Goed, alle fans van rijsttaartjes van bij uw favoriete bakker, lees verder! Het is simpeler dan je denkt :)

Hier moet je wel iets meer voor in huis halen, ik had gelukkig nog net genoeg dessertrijst in huis om de klus te klaren. Je hebt ook iets nodig dat mij standaard aan mijn oma doet denken: Saroma puddingpoeder! Als we ons bij onze oma verveelden ofzo, hield ze ons bezig met iets dat het kleinste kind ook kan... Met de rest van het poeder maak ik sowieso nog eens puddinkjes, for old time's sake.

In het recept van meneer Meus staat dat je uit 1 rol bladerdeeg 4 vormpjes krijgt, maar door mijn restjes terug uit te rollen kreeg ik er gemakkelijk 6 uit. Misschien heeft hij grotere vormpjes, kan ook. Tip: rol het bladerdeeg goed uit als je niet zo'n diepe vormpjes hebt, want anders is het wat teveel deeg, en te weinig vulling. Weet ik nu dus.

Eens de vormpjes zijn klaargestoomd, is het tijd voor het maken van rijstpap en pudding. Daar heb ik geen foto's van, wegens volle concentratie vereist... Ik heb al menig potje rijstpap doen aanbranden, en een gewaarschuwde vrouw... jeweetwel.

Ik had nog wat rijstmengeling over, maar geen bladerdeeg of vormpjes. Met een lepelke marcheert het ook, jongens en meisjes.

Ideaal recept om uw oma eens mee te verrassen!

Recept afkomstig van Dagelijkse kost
Bereidingstijd: 40 minuten

Ingrediënten

65 gr dessertrijst
90 gr suiker (of 7 eetlepels, ik heb ook geen weegschaal die 90 gram zo precies afweegt)
22 gr puddingpoeder vanille (een derde van een doosje)
1 ei
1 vanillestokje
15 cl melk voor de pudding
3 dl melk voor de rijst
1 vel kant-en-klaar bladerdeeg

Bereiding

Meet alle ingrediënten op voorhand af, dat werkt hier het makkelijkst. Verwarm de oven voor op 180 graden.

Beboter en bebloem de vormpjes.
Zet je deegrol nog eens over de rol bladerdeeg, en probeer zo economisch mogelijk te werken om je vormpjes te vullen. Om proper te werken snij je de rest van het deeg van de randjes.

Snij het vanillestokje open en schraap de zaadjes eruit. Doe de melk, de rijst en het vanillestokje plus zaadjes in een kookpotje, en zet op een medium vuurtje. Onder constant roeren met een houtel lepel kook je de melk op, tot een flinke rijstpap hebt. Haal van het vuur, en voeg de suiker toe. 
Maak dan de pudding door het poeder even op te kloppen in de rest van de melk, terwijl de rijst wat afkoelt. Voeg de pudding aan de rijstpap toe.

Scheid het ei. Voeg het eigeel onder constant roeren toe. Het eiwit klop je tot schuim, en roer je er voorzichtig onder.

Vul de bodempjes tot aan de rand met de rijstpudding. Zet ze in de oven gedurende 25 minuutjes, en probeer er dan af te blijven totdat je je vingers niet verbrandt aan die heerlijkheden...

Smakelijk!

Crunchy appelmuffins

Tijd voor nog meer zoetigheid!

Vandaag zijn het appelmuffins, waarbij we ver weg blijven van rozijnen... Want ik lust dat langs geen kanten. In 75% van de gevallen krijg je in restaurants bij warme appeltaart rozijnen! Get lost! Dit is een rozijnvrije blog ;)



Ook voor dit recept hoef je geen al te speciale dingen in huis te halen, ik maakte deze muffins omdat enkele appels melig lagen te worden. Ik heb ook nog een hele goeie oplossing voor bananen die bruin liggen te worden ook, maar dat is voor een andere keer. 

Bij appels hoort kaneel... Dat dan weer wel. Als je daar geen voorstander van bent, vervang ze dan gerust door rozijnen. Er hoeven hier trouwens totaal geen kaneelstokjes in, dit was gewoon visueel aantrekkelijker dan mijn onnozel potje kaneel uit de GB.

In het originele recept werd een mix van gewone bloem en volkoren bloem gebruikt, maar ik had enkel gewone bloem, dus het moest dan maar zo...

Bruine suiker erbovenop - altijd goed! Minder goed voor de lijn, maar een dikke lijn is ook een lijn, voilà.

Tijdens het bakken doe je gerust de afwas, of uw nagels, of ge hangt de was op, altijd genoeg te doen hier op een zaterdag!

Voor een 18-tal muffins
Recept afkomstig van Smitten Kitchen, lichtjes gewijzigd
Bereidingstijd: 40 minuten, incl baktijd.

Ingrediënten

120 gr boter, op kamertemperatuur
250 gr bloem 
1 kl bakpoeder
een snuifje zout
1 el kaneel
100 gr witte suiker
100 gr bruine suiker
1 ei
1 deciliter melk
2 appels, type maakt niet uit


Bereiding

Verwarm de oven voor op 180°. Laat de ovenplaat/rooster eruit, en zet deze vol met genoeg vormpjes. In de vormpjes doe je dan je favoriete papiertjes (in dille en kamille hebben ze hele mooie, of de hema)

Meng de boter en de suiker, maar hou een beetje bruine suiker apart, om de muffins op het eind af te werken (als je zoals ik er niet op tijd aan denkt boter uit uw frigo halen, zet ze dan even op de chauffage of in de microgolf, zorg dat het gewoon niet al te lopend wordt). Als alles mooi vermengd is, roer je ook het ei eronder. Daarna giet je zachtjes onder het mixen de melk erbij. Hier moet je wel even opletten, want het deeg kan dan iets doen dat lijkt op schiften. Niet dat iets doet met de smaak, maar het ziet er niet echt geweldig meer uit. Dus doe zachtjes aan.
In een andere kom meng je de resterende ingrediënten, met uitzondering van de appels. De bloemmix mag dan bij de rest van het deeg, tot het een homogene massa wordt. 
Schil, ontpit en versnij de appels in stukjes. Niet te groot, ik verdeel een kwartje appel meestal in vier, en dan nog eens in vier. Voeg de appelstukjes toe aan het deeg.

Verdeel het deeg over de vormpjes (ik doe dat altijd met 2 gewone lepels, werkt het netst) en zet ze in de oven. De muffins zijn klaar na een 20-tal minuutjes, als een houten prikker clean uit je koekjes komt.

Nu nog een tasje koffie of thee, en die zondagmiddag zit goed!


Nog even een tip: Smitten Kitchen is een super-site, maar die hoeveelheden zijn echt vervelend om mee te werken. Hier is een tool die je veel tijd en frustratie gaat besparen. 't Is graag gedaan.

Pasteis

Deze pasteis waren een serieuze verrassing, in de goede zin dan. Ik was 1,5 jaar geleden in Lissabon, en proefde daar Pasteis de Belèm (meer in Belèm dan in Lissabon dus, soit). Awel, zo erg veel verschilden ze dus niet van elkaar. 

Het recept is afkomstig uit 30 Minute Meals van Jamie Oliver, een boek dat mij nog nooit heeft teleurgesteld. Soms nogal chaotisch, omdat hij 3 gerechten in één beschrijving bundelt en daarmee het overzicht al eens om zeep helpt, maar als het het recept een paar keer leest, onthoud je de belangrijkste dingen wel. Wat ook helpt zijn de TV afleveringen bekijken, je vindt dat zelf wel op Internet hé.

We zijn vertrokken!

Dit is best plezant: Bladerdeeg uitrollen, bestuiven met kaneel en dan tot een worstje rollen!

Vingers gebruiken, precies zoals met plasticine!

Voor 6 pasteitjes

Bereidingstijd: 25 à 30 minuten

Ingrediënten:

Wat bloem om te bestuiven

1 rol kant-en-klaar bladerdeeg

kaneelpoeder

125 gr slagroom (volle room, geen light)

1 ei

1 theelepel vanille-extract

5 eetlepels lichtbruine basterdsuiker (kindjessuiker dus, geweetwel)

1 sinaasappel

Hoe?

Verwarm je oven voor op 200°.

Bestuif je werkoppervlak eerst met wat bloem, dat voorkomt problemen achteraf (het veroorzaakt ook wel weer witte plekken op uw broek, misschien geen zwarte broek meer dragen bij mijn recepten, of een goeie schort).

Ontrol het bladerdeeg (lukt beter als je hem een half uurtje op voorhand al uit de koelkast haalt) op je werkblad en herwerk hem met je deegrol tot een rechthoek. Je kan ook je deeg tot een bal rollen, en hem opnieuw uitrollen tot je een rechthoek krijgt. Soit, een rechthoek dus, doe vooral uw goesting. Bestrooi het deeg met kaneelpoeder en rol hem op. Snij de rol in 6 gelijke stukjes.

Gebruik je vingers om de deegrolletjes in ene muffinvorm (of 6 aparte vormpjes, wat je maar kan gebruiken) te duwen. Het is niet nodig ze in te vetten, de bloem van je werkblad doet zijn werk. De bodem moet goed plat zijn, het deeg mag er zeker nog bovenuit komen. Zet de vormpjes nu een 8 tot 10-tal minuutjes bovenaan in de oven, tot de gebakjes mooi goudbruin worden.

Terwijl de bodempjes in de oven bakken, kan je de vulling maken: Doe de room in een kommetje, samen met het ei, het vanille-extract, de zeste van 1 sinaasappel en één eetlepel lichtbruine basterdsuiker. Roer goed om tot een glad papje.

Eens uit de oven duw je de bodem wat terug naar beneden met een koffielepel. Verdeel het room-mengseltje over de muffinvormpjes, en zet terug in de oven voor een 8-tal minuutjes.

Zet een klein sauspannetje op een hoog vuur (als je dat hebt, is het het moment om die koperen sauspan boven te halen). Knijp er de sinaasappel over uit, samen met de 4 resterende lepels suiker. Laat inkoken tot je karamel hebt. Niet proberen proeven, want het zal het laatste zijn dat je proeft! 

Haal ondertussen de taartjes uit de oven. Verdeel er de karamel over. De boel gaat nog steeds een beetje wiebel-wiebel zijn (ik vind geen beter woord voor Jamie's "wobbly"), maar da's OK, dat komt allemaal in orde!

Nu moet je eigenlijk wachten tot ze lauwwarm zijn geworden, of je kan ze helemaal koud laten worden, en later serveren. Als je de taartjes graag opnieuw verwarmt, kan dat door ze eventjes in de oven te zetten.

Smakelijk!

PS: Ondertussen heb je een probleem, want uw karamel plakt tegen uw pan, helemaal gestold (of bijna toch), tenzij jij wel een warmte-proof pannenlikker hebt, maar ik niet. Soit, de truc om de pan nu proper te krijgen, is gewoon een flinke bodem water in de pan doen, en opnieuw opwarmen, zodat de karamel oplost en je je pannetje in een sopje kan wassen. It's magic!

De spits

Dus.

Ik vind dit een beetje vies, mijn allereerste blogpost. (Het is eigenlijk niet mijn àllereerste, ooit had ik wel eens blogs, maar goed, die zijn verleden tijd). Vooral, wie leest er stiekem mee? Soit, we zijn vertrokken, we moeten er nu mee verder.

Punt is, ik krijg wel vaker eens complimenten over het eten dat ik voor vrienden, familie of Lief klaarmaak. Ook kritiek, daar niet van, maar goed. 
Ook lees ik op internet wel vaker mooie, interessante blogs, maar diegene waar ik doorgaans het langst bij blijf hangen, zijn die over eten. Mensen die er prachtige foto's van kunnen maken, bewonder ik het meest, want dat is belachelijk moeilijk, een mooie foto maken van eten. Denk ik. We zullen zien.

Maar ik stootte altijd op het "probleem": Op die foodblogs zitten er telkens dingen bij die ik niet lust, die ik hier nooit in winkel vind, die het Lief niet lust. Vandaar deze blog, die dus een samenraapsel wordt van recepten die ik oppik in mijn (te) grote collectie kookboeken (daarover later meer), op internet, van op TV, etc. 

En omdat koekjes makkelijke fotoslachtoffers zijn, begin ik daarmee, want dat kan niet misgaan. Nèh!

Recept afkomstig van Brenda Kookt. 

Ik had een zeer gelijkaardige start van dit recept als haar. Zondag, de ingrediënten waren in huis, en het zag er ZO lekker uit. Wel opletten, het moet 2 uur opstijven in de koelkast! Geduld is een schone deugd, ik bezit ze niet, vandaar de waarschuwing.

Om even toe te geven, ik ben niet zo'n chocolademens. Ik weet het, ik ben een vrouw en ik ben niet zot van chocolade. Het bestaat dus! Op die manier valt het dus voor dat ik chocolade heb liggen die ik nooit opsmikkel in mijn pyjama voor de TV (bij wijze van spreken, uiteraard), en die ik maar eens een beter leven wou geven in koekjes. Andere ingrediënten zijn een beetje verplichte kost, dat heeft iedereen wel in huis (toch?).

Een keer de chocolade succesvol gesmolten is in de microgolf (wie heeft in godsnaam het geduld voor een bain-marie? En zin in al die afwas? Ik dus niet.) zijn we vertrokken! Met mijn super-duper nieuwe keukenrobot maken de koekjes bij wijze van spreken zichzelf...

Poedersuiker, altijd goed. Minder als ge uw favoriete zwarte jeans aanhebt en daarna nog bij uw mama op bezoek moet. Een natte handdoek in de buurt is aangeraden, just sayin'.

Balletje draaien kàn met je handen, als je ze om de drie balletjes wast, want anders zorgt de warmte van je handen ervoor dat die chocoladeboel in uw handen smelt. Niet zo proper, ook niet zo handig als je alle 5 stappen foto's moet nemen. Het leven van een foodieblogger is precies niet zo eenvoudig!

Recept

Voorbereiding: 10 à 15 minuten 

Wachttijd: 2 uur

Baktijd: 15 minuten in een heteluchtoven.

Ingrediënten:

200 gr pure chocolade

30 gr bakboter

250 gr witte suiker

2 eitjes

120 gr gewone bloem

een snuifje zout

een half zakje bakpoeder (een eetlepel ongeveer)

3 eetlepels cacaopoeder

om af te werken: Bloemsuiker

Hoe?

Neem een kwart van de chocolade en alle boter, en smelt ze au bain marie of in de microgolf (samen of apart, de boter gaat wel wat sneller dan de chocolade, maar bij mij ging dat goed samen ook). De rest van de chocolade mag je in stukjes hakken, zo grof of fijn als je maar wil. 

De suiker, ei en gesmolten chocolade/boter mengen, voeg er daarna de bloem, bakpoeder, cacaopoeder en het zout aan toe. Op het eind mogen ook de chocoladestukjes erin. Laat het deeg 2 uur afgedekt in de koelkast opstijven (en hou je huisgenoten in de gaten, want het deeg is lekker!).

Verwarm de oven voor op 180°. Van het beslag kan je nu balletjes rollen, ter grootte van een golfballetje, maar het mag ook kleiner (groter gaat problemen geven). Met een lepel mag ook, want het deeg blijft wel erg plakkering en na 3 balletjes wordt dat dus een boeltje. De balletjes vervolgens in een diep bord poedersuiker rollen en een beetje platgedrukt op een ovenplaat met bakpapier leggen. Niet de dicht bij elkaar leggen want anders zou het kunnen dat je eindigt met één koek in plaats van meerdere.

Na een kwartiertje kunnen ze er normaalgezien uit. Best nog 10 minuutjes laten afkoelen, en dan kan je je prachtige koekjes beginnen uitdelen (of helemaal zelf oppeuzelen, dat mag ook)!

Smakelijk en succes!