maandag 26 augustus 2013

Abrikozen-frambozencake



Nog een recept om de zomer zo lang mogelijk vast te houden... Stiekem heb ik wel al weer zin in die volle herfstige geuren, met noten, koffie, chocolade, mmmm.... Hopelijk jullie ook! Eerst nog profiteren van dat overaanbod fruit.





Hierbij mijn eerste ervaring met abrikozen, die ik uit het vuistje niet helemààl geweldig vind, maar in deze cake des te meer. Voor de verandering wou ik ook bewijzen dat je geen peperdure frambozen moet kopen uit het versvak, maar evengoed verder kan met ingevroren fruit. De smaak zit soms zelfs beter, omdat je van die "verse" frambozen ook niet altijd weet hoe lang ze daar al liggen. Soit, vooruit met de geit - euh abrikoos!






Abrikozen-frambozencake

Goed voor 1 ronde cake (+/- 6 personen)
Bereidingstijd: 25 min + 50 minuten oven

Ingrediënten

175 gr zelfrijzende bloem
200 gr boter (op voorhand uit de frigo gehaald)
2 el rietsuiker
2 kl kaneelpoeder
175 gr witte suiker
3 eieren
2 kl vanille-extract
6 abrikozen, ontpit en in partjes
200 gr frambozen, vers of diepvries

Bereiding

Verwarm de oven voor op 180°C. Beboter en bebloem een ronde (spring)cakevorm. Meng voor de crumble (voor boven op de cake, don't do it without!) twee eetlepels bloem met 25 gram boter, de rietsuiker en het kaneelpoeder. Doe dit met je handen, tot het vermengd is tot een kruimelig goedje.

Meng de resterende bloem, boter, witte suiker, eieren en vanille extract tot een egaal deeg. Meng er voorzichtig de helft van het fruit onder. Giet het mengsel in de cakevorm, en verspreid er de rest van het fruit vervolgens over. Daarop komt de crumble, en na +/- 50 minuten in de oven, gaan de abrikozen flink blozen (sorry -kon het niet laten). Laat even afkoelen voor je ontvormt.

Eet indien mogelijk lauw, maar koud is dat ook dik in orde ;)



zondag 18 augustus 2013

Mini-kaastaartdessert



Als je volk over de vloer krijgt, vind ik het altijd fijn om met niet te veel stress in de keuken te staan. Ik verwen ze graag met een lekker dessert, maar pas voor paniek op het laatste moment. Mijn keuken is tegelijk ook mijn eetplaats, dus dat lukt ook niet onopgemerkt... Bij deze: een schoon voorbeeld van stressloos dessert! En iedereen gaat dat sowieso lekker vinden, ik ben dat zeker!





Neem uw schoonste glazen uit de kast, of, als je nog een grotere smosser bent dan ik, iets van aardewerk waarin je het laagjesgepruts niet kan zien, mocht het -visueel- misgaan.







Qua ingrediënten en de vindbaarheid ervan valt dat hier ook geweldig hard mee, dus ik zie geen excuses meer om dat hier niet te proberen. Trouwens ik hoor dat geweldig graag als je ook maar iets van mijn blog probeert, zodat ik niet het gevoel heb dat ik gewoon, in het niets schrijf (zonder comments ben je een eenzame blogger, trust me).







Off we go!

Mini-kaastaartdessert
Bron: BBC Good Food (die mannen maken alléén lekker dingen)
Voor 4 personen

Bereidingstijd: 20 min + 2 uurtjes koelkast

Ingrediënten
150 gr shortbread fingers (of een ander droog koekje, speculaas mag bijvoorbeeld zeker ook)
500 gr verse kaas (geen platte kaas, maar type neutrale philadelphia)
200 gr gemengd rood fruit, diepvries (vers mag natuurlijk ook, maar dat was mij eventjes teveel geld)
1 limoen
3 el poedersuiker
+ enkele vruchtjes om te dresseren

Bereiding
Laat het fruit ontdooien. Neem 4 serveerglaasjes of kommetjes.
Doe de koekjes in een plastic zakje, knoop dicht en maak er kruimels van met een deegroller (of laat wat opgekropte agressie los of zo). Verdeel over de glazen.
Vermeng de kaas, de zeste van de limoen en 2 eetlepels poedersuiker. Verdeel ook over de glaasjes en strijk glad met een lepel.
Blend of mix de fruitmengeling tot een gladde massa. Doe er het sap van de limoen bij, samen met een lepel poedersuiker. Verdeel dit over de kaas, en werk af met wat stukjes fruit of een blaadje munt.
Zet min. 2 uur in de koelkast om op te stijven.

Easy peasy, toch?







zaterdag 17 augustus 2013

Rode vruchten meringues

Tijd voor een specialleke.  Ik had hier al een tijdje zin in, maar durfde er niet goed aan te beginnen. Met wat hulp van een recept uit Delicious gaf ik er dan toch mijn eigen draai aan, en hieronder vind je dan het resultaat van een klein (maar geweldig lekker) experimentje.



't Is er wel weer één voor de echt zoetemuilkes, want een groot gedeelte van meringue bestaat nu eenmaal uit...  suiker. Sorry jongens en meisjes, ik sta niet in voor eventuele sugar rushes.





Met de restjes van de eierdooiers kun je uiteraard geweldige chocolademousse uit uw mouw schudden, dat kunnen jullie wel zonder mij, geloof ik?



Rodevruchtenmeringue
Voor 10 grote meringues

Bereidingstijd: 30 min en oven +/- 2 tot 4 uur (jah)

Ingrediënten
150 gr verse eiwitten (+/- 6 stuks)
150 gr kristalsuiker
300 gr poedersuiker, gezeefd (doen!)

frambozen, aardbeien, in een hoeveelheid naar smaak
2 eetlepels kristalsuiker
een scheutje witte wijn of een schuimender variant (cava, prosecco, champagne, whatever)


Bereiding
Verwarm de oven voor op 150°C. Doe wat rood fruit (of ander fruit, dat mag natuurlijk ook, doe vooral uw goesting) in een ovenschaal, samen met 2 schepjes suiker en een scheut drank. Zet 30 minuten in de oven, tot het halve puree is geworden. Zeef het mengsel. De vruchten gaan we nu gebruiken, van de vloeistof kan je superlekkere ijsblokjes maken voor in spuitwater!

Haal je ovenplaat/rooster eruit en leg er bakpapier of een siliconenmatje op.

Zet de oven nu lager, naar 100°C. Klop de eiwitten héél stevig, en voeg al kloppend de kristalsuiker toe (niet alles in één keer erbij kappen, in stukjes doen). Niet te lang kloppen, anders krijg je vlokken en is het eiwit te ver. Spatel dan in een paar keer de poedersuiker erdoor, tot je eiwit heel erg blinkt.

Voeg er voorzichtig de vruchtjes aan toe. Maak met 2 lepels bergjes op je ovenplaat (laat wat extra plaats ertussen, ze smelten nog). De bergjes maak je ter grootte van een flink ei, anders duurt het héél lang om ze te drogen/bakken. Zet in de oven, met een houtel spatel tussen de ovendeur, zodat de lucht kan ontsnappen. Kijk om het half uur eens, en duw eens op je meringues om te kijken of ze al uitgehard zijn.

Bewaar in een luchtdichte doos, maar ik raad u vooral aan ze gewoon op te eten.